< Terug

Voor de tweede keer zindelijk.

 

Ons zoontje van drie was begin dit jaar al eens zindelijk overdag. Maar na een paar weken was hij daar wel klaar mee. Tot nu!

 

Vorig jaar zomer was mijn zoontje Qezar twee jaar en plaste, als zijnde kunstwerk, regelmatig stipjes en streepjes op alle tegels in onze tuin. Je zou zeggen dat je je blaas dan behoorlijk onder controle hebt, nietwaar? Afgelopen winter ging het plassen op de wc dan ook ontzettend goed. Voor eventjes, want al snel verviel hij weer in zijn oude patroon. We beloofden hem dat als hij een hele dag droog blijft, hij een cadeautje van ons krijgt. De grote boodschap doet hij gelukkig wel altijd keurig op de wc. 

 

"Te laaaat!" zegt Qezar terwijl hij me, wijdbeens staand in broek met kletsnat kruis, stout aankijkt. "Dat is niet grappig, plassen doe je op de wc. Kom, dan gaan we naar de wc." Hij rent weg en verwacht dat we nu gezellig pakkertje gaan spelen. "Hier komen jij! Ik tel tot drie en dan ben je bij me!" Pas als ik de 'ie' van drie begin uit te spreken staat hij met z'n guitige bekkie vlak voor m'n neus. Hij probeert nog even grappig neusje neusje met me te doen, maar ik houd voet bij stuk: "En nu mee naar de wc jij!" 

 

"Kijk! Een rondje!" Ik loop naar hem toe terwijl hij op de bank een filmpje zit te kijken. "Waar zie je een rondje, vraag ik geïnteresseerd." "Hier op de bank! Kijk, ik heb een rondje geplast!" "Ik kijk hem vol ongeloof aan. Meent hij dit nou? Broek, onderbroek én bankhoes linea recta de wasmand in.

 

"Ik moet plassen!" "Ok, hup naar de wc dan." Als Qezar op de wc zit, geeft hij toe dat het al iets meer dan een beetje te laat is. Ik zal maar eens een wasje draaien...

 

Dit soort momenten zijn ontelbaar, hoewel het ook regelmatig goed ging. Maar vorige week spande hij toch echt de kroon. 

Het is een mooie dag. Ik ga, nadat ik Qezar heb opgehaald van de peuterspeelzaal, met hem en zijn zusje naar Ikea! Ik heb t één en ander nodig en dan kunnen we daar gezellig lunchen. Ik heb hem 's ochtends een extra broek en onderbroek meegegeven, maar ik tref hem in een broek van de peuterspeelzaal. Conclusie, twee keer in zijn broek geplast. En dat terwijl hij daar de afgelopen weken keurig op tijd naar de wc is gegaan. Gelukkig heb ik een reserve broek en onderbroek meegenomen en, mocht het echt misgaan, nog een up-and-go luier.

 

Vrolijk lopen wij Ikea binnen. "Kom, wij gaan eerst even plassen," zeg ik. "Ik moet niet plassen." "Probeer het toch maar even, want we komen voorlopig geen wc meer tegen." Als meneertje eenmaal zit, blijkt hij toch te moeten plassen. "Goed zo!" We lopen de winkel in en hij vindt alles prachtig. Net als hij een bank wil testen zie ik dat z'n broek nat is. "Waarom is je broek nat?" Met schuldige grote ogen bekent hij dat hij in z'n broek geplast heeft. We zoeken een wc op zodat hij kan plassen en hij krijgt een schoon setje aan.  We gaan weer verder waar we gebleven waren en maken een pitstop in het restaurant. "Mag ik taart?" 

 

Na een half uurtje gegeten en gekeuveld te hebben, ruim ik ons afval op en terwijl ik terugloop naar mijn kinderen zie ik dat ook deze broek alweer een beetje nat is. "Ik moet plassen" zegt hij heen en weer hippend. "Ja, dat vermoeden had ik al." We gaan weer naar de wc en ik zie dat er een schone onderbroek in de tas zit, maar geen broek meer. Jammerdebammer, dan maar in je onderbroek verder winkelen. Geloof het of niet, terwijl hij zingend voor me uit trippelt, zie ik aan zijn getrippel dat hij moet plassen. "Moet je naar de wc?" Hij draait zich om: "Ja." De voorkant is al nat. Mijn geduld is op en ik trek hem z'n onderbroekje boos uit en doe hem ruw z'n up-and-go aan. Rats, zijkant kapot gescheurd... "En nu blijf je op het zitje (zo'n meerijdzitje aan de kinderwagen) zitten tot we bij de auto zijn, want anders valt je luier af." "Maar ik wil niet zitten!" "En ik wil niet dat jij in je broek plast!"

 

Eigenwijs staat hij toch op en zijn rechter billetje is zichtbaar. Hij trippelt verder, maar ik vind het echt te ver gaan. Ik til hem op het zitje en terwijl ik dat doe, valt er een zeeppomp uit de Ikea-tas die over mijn schouder hangt. Deze zeeppomp is blijkbaar breekbaar (dan hoef ik hem toch niet). "Laat maar liggen, mevrouwtje, ik ruim dat wel op," roept een medewerker. Ik geef hem de grootste stukken aan en haast me naar de kassa.

 

Als we aan de beurt bij de kassa zijn, is Qezar er ook klaar mee en wil hij zelfs niet meer het beloofde ijsje. Eenmaal in de auto vallen beide kinderen meteen in slaap. De oudste met een losgescheurde luier half om zijn billen. 

 

De dagen erna heeft hij heel erg zijn best gedaan keurig op tijd naar de wc te gaan. En gister is het hem gelukt. De hele dag droog inclusief de bijna twee uren in de auto. Vanmorgen konden wij hem dan ook eindelijk zijn wel verdiende cadeautje overhandigen. Een Woezel en Pip Skippybal ;)

 

Fijne dag!

Wendy Meynderts