Blogs

Meer voor mijzelf dan voor anderen schrijf ik af en toe blogs. Momenteel ben ik al mijn oude blogs aan het opzoeken om deze pagina hiermee te vullen. Reacties op deze blogs heb ik niet mee gekopieerd. Ook blog ik over mijn nieuwe project en het proces hiervan. 

 

Met je peuter naar een openbaar toilet. Brrr!

 

Mijn zoontje houdt graag de wcbril goed vast als hij op de wc zit. Uiteraard ook als het niet om een schone wc gaat.

 

De jongedame die ons tafereel vanaf het wasbakje via de spiegel gadesloeg, zal ook wel gedacht hebben: "Men, wat een overdreven moeder..." Of ze schaamde zich omdat de zij waarschijnlijk de gene was die boel zo smerig had achtergelaten. Spetters en ondefinieerbare vlekken op de wc-bril en de grond en de bril zat ook nog scheef op de, nog smerigere, pot. Mijn zoontje probeerde met blote vingers de bril recht te schuiven en raakte daarbij zowel de bril als de pot. "Niet aanraken, Qezar, dat is echt vreselijk vies!" gooide ik er vol walging en iets te boos uit terwijl ik de bril met papier schoon probeer te maken.

 

Qezar is 3,5 jaar en zindelijk wanneer het hem uitkomt. Op school en bij de gastouder gaat het prima. Thuis heeft hij, al dan niet expres, met regelmaat ongelukjes. Sinds vorige week trek ik hem (zeer inconsequent, ik weet het) een luierbroekje aan. Deze moet droog blijven, wil hij een cadeautje krijgen dat al weken op hem ligt te wachten. Maar hij vindt het stiekem wel fijn, naar de wc gaan wanneer het hem uitkomt zodat hij gewoon verder kan spelen. Dus dat cadeautje ligt nog steeds te wachten. Ik heb op een gegeven moment zelfs gezegd dat als hij dan toch in zijn luier wil plassen, hij er ook maar in moet gaan poepen. Daar moest hij ontzettend om huilen, want poepen doe je op de wc. 

 

Gisteren gingen we voor de 'grote boodschap, niet te verwarren met de figuurlijke 'grote boodschap.' We gingen naar het winkelcentrum en ik moest naar meerdere winkels, dus dat zou wel een paar uren in beslag nemen. Hup, kinderen in de wandelwagen en gaan met die banaan. Het leek mij, gezien de omstandigheden, verstandig om Qezar een luierbroekje aan te doen. De wc's daar zijn schaars en de kans bestaat dat we te laat bij één aankomen. Maar dit keer gaf Qezar aan dat hij moest plassen en ook al duurde het tien minuten voor we bij een toilet waren, hij had het tot die tijd keurig opgehouden. En zo belandden we in de scene met de vieze wc en de scheve wc-bril. 

 

"Ik til je boven de wc, ok? Dan moet jij recht in de wc plassen," stelde ik voor. "Ik wil zitten!" stribbelde hij tegen. Ach, het maakte ook al niet meer uit, hij had alles toch al aangeraakt. Mopperend zet ik hem op de wc "Je hoeft de wc niet vast te houden, ik hou jou wel vast," probeer ik. Maar hij houdt zich stevig vast in de angst dat ik hem weer boven de pot ga hangen. Hierdoor vergeet hij zijn piemel naar beneden te duwen en hij plast een beetje over zijn broek heen. "Dat geeft niet, " zeg ik, "dat is tenminste je eigen plas. Je krijgt zo en schone broek aan." De ergernis is overduidelijk hoorbaar in mijn stem en ik heb medelijden met mijn zoontje dat hij dit van zijn moeder meekrijgt. Zijn moeder die zelf helemaal niet zo van het boenen is thuis, maar wel meerdere malen per dag de wc schoonmaakt met schoonmaakdoekjes, in openbare wc's niet op de bril gaat zitten en 'de grote boodschap' (niet te verwarren met boodschappen doen) alleen maar daar kan waar ze zich vertrouwd voelt. Al voor ik kinderen had, had ik al altijd 'natte doekjes' bij me, zodat ik o.a. toiletbrillen schoon kon maken, ook al ging ik er niet op zitten. Deze lagen nu in de wagen bij mijn dochter die ik even in de hal had gestald.

 

Eenmaal klaar om de handen te wassen, zit Qezar nog even met zijn handjes aan zijn gezicht en ik weet niet hoe snel ik zijn handjes en gezichtje moet wassen met zeep en veel water. Mevrouw de verdachte zet een stap opzij om ons erbij te laten en onze blikken kruizen. Ik twijfel nog steeds of haar blik mij veroordeelt of zichzelf niet probeert te verraden. Het doet er ook niet toe, deze klus is weer geklaard en wij kunnen weer verder. En de volgende keer zal ik proberen iets minder spastisch te reageren, want voor je het weet wil hij helemaal niet meer naar de wc. Of erger nog, zit hij ook in de kroeg met een pak billendoekjes in zijn tasje aan de bar...

 

Fijne dag allemaal en altijd je handen wassen na het plassen ;P

 

Wendy.

 

 

 

Nieuwsgierig? Blijf op de hoogte:


|     © 2023 mijnkleinelieveling.nl    |    Facebook     |    

     wendy@mijnkleinelieveling.nl    |    Instagram     |     

                  +31 (0)6 42 21 00 72    |           Twitter    |

                         KVK 570 273 58    |    

     Betaalrekening NL91 KNAB 0402 1822 86 - Mijn Kleine Lieveling